ο ζωηρός μαθητής της δευτέρας: «γέφυρες χτίζουμε, φράγματα γκρεμίζουμε» (2012-13)

Ένα πρόγραμμα για τη διαχείριση των συγκρούσεων

στο σχολικό περιβάλλον και τη διαφορετικότητα

Το πρόγραμμα όπως κατατέθηκε:

ΠΡΟΣ: Την Υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων Αγωγής Υγείας

ΑΙΤΗΣΗ - ΣΧΕΔΙΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Α΄ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Εκπαιδευτική Μονάδα: 5^ο Δημοτικό Σχολείο Χολαργού

Δνση Π.Ε. Β΄Αθήνας

Γραφείο Π.Ε Β΄Αθήνας

Β΄ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΜΑΔΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Εκπαιδευτικός που εκπονεί το πρόγραμμα:

Ονοματεπώνυμο :

Αντώνης Τσιβούλας…………………………………………………………………

Ειδικότητα :

Δάσκαλος Π70…………………………………………………..……………………

Τάξη ή Τμήμα και αριθμός μαθητών που συμμετέχουν

Τάξη ή Τμήμα ……Β΄τάξη…… Αριθμός Μαθητών………22……………………….

Γ΄ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Θέμα: «γέφυρες χτίζουμε, φράγματα γκρεμίζουμε »

Υποθέματα:

· Ορισμός και μορφές του εκφοβισμού και της βίας στο σχολείο

· Αιτίες

· Επιπτώσεις

· Αντιμετώπιση

· Πρόληψη του εκφοβισμού και της βίας στο σχολείο

· Ανάδειξη της έννοιας «διαφορετικός/ή»

· Καλλιέργεια και ενίσχυση της ομάδας

Κριτήρια επιλογής του θέματος:

O εκφοβισμός και η επιθετικότητα στα σχολεία είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα το οποίο αντανακλά την επιθετικότητα της σύγχρονης κοινωνίας . Eίναι πιο επίκαιρο παρά ποτέ να δοθεί έμφαση στην πρόληψη της επιθετικότητας και του σχολικού εκφοβισμού, μέσα από ολιστικές παρεμβάσεις που περιλαμβάνουν προγράμματα στην τάξη των μαθητών, την θέσπιση κανόνων και ορίων στα σχολεία, την εμπλοκή της οικογένειας και τη γενικότερη απομυθοποίηση του φαινόμενου. Χαρακτηριστικό είναι ότι στη χώρα μας ο σχολικός εκφοβισμός υποεκτιμάται ή αντιμετωπίζεται με συγκαταβατικότητα, δεδομένο το οποίο «βοηθά» στην ανάπτυξη του.

Χρόνος έναρξης του προγράμματος : Ιανουάριος 2012 – Μάιος 2012

Στόχοι:

· Να εισαγάγει εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας μεταξύ των εκπαιδευτικών και των παιδιών

· Να ενισχύσει την ικανότητα των παιδιών να αναγνωρίζουν, να αναλύουν, να επιλέγουν τρόπους για να ξεπερνούν τις συγκρούσεις

· Να καλλιεργήσει την έννοια της ομάδας μέσω της ενίσχυσης της αυτοεκτίμησης και της διαφορετικότητας

· Να αναγνωρίζουν τα συναισθήματα των άλλων και να αναπτύξουν διαπροσωπικές σχέσεις.

Μεθοδολογία που θα ακολουθηθεί:

Η ομαδοσυνεργατική μέθοδος και η βιωματική μάθηση μέσα από τις παρακάτω τεχνικές:

Κύκλος συζήτησης

Τεχνικές επικοινωνίας- ενεργητική ακρόαση

Διεργασία σε ζευγάρια, μικρές ομάδες και σε ολομέλεια

Παιχνίδια ρόλων

Εικαστική έκφραση ( ζωγραφική, κολλάζ, κατασκευές)

Χρήση ηλεκτρονικών μέσων (Η/Υ)

Δραστηριότητες που θα σχεδιάσετε:

Συμμετοχικές δραστηριότητες και δημιουργικό παιχνίδι που βασίζεται στα εκπαιδευτικά υλικά της Αγωγής Υγείας «Δεξιότητες για παιδιά του Δημοτικού», « Παιχνίδια Παιδιών», «Δραστηριότητες στην τάξη για την πρόληψη του Εκφοβισμού και της βίας μεταξύ των μαθητών» Υλικό της ΕΨΥΠΕ.

Συνεργασία με κρατικούς φορείς, φυσικά πρόσωπα και μη κρατικούς οργανισμούς:

Υπεύθυνη Αγωγής Υγείας

Κέντρα Πρόληψης

ΕΨΥΠΕ (έμμεση συνεργασία)

Δράσεις και παρεμβάσεις στο κοινωνικό ή φυσικό περιβάλλον:

Ενημέρωση ευαισθητοποίηση όλης της σχολικής μονάδας

Εικαστικές παρεμβάσεις στην αυλή του σχολείου

Παρουσίαση του προγράμματος

Πεδία σύνδεσης με το αναλυτικό πρόγραμμα:

Γλώσσα, Μαθηματικά. Μελέτη Περιβάλλοντος, Μουσική, Αισθητική Αγωγή, ΤΠΕ.

Προτεινόμενοι τρόποι αξιολόγησης του προγράμματος:

Αυτοαξιολόγηση (ερωτηματολόγιο)

Παρατήρηση των παιδιών

Παρεμβάσεις στο σχολικό περιβάλλον

Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΕΚΠΟΝΕΙ

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Αντώνης Τσιβούλας

ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ - ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

1η δραστηριότητα:

Εισαγωγικά βίντεο

(Αερικά, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Βασίλης Λέκκας)

Μη με κοροϊδεύεις!

Είμαι ένα μικρό αγόρι με γυαλιά, αυτό που αποκαλούν σπασικλάκι/φύτουλα.

Ένα μικρό κορίτσι που ποτέ δεν χαμογελάει, γιατί έχω σιδεράκια στα δόντια μου. Και ξέρω πώς είναι να με παίρνει ο ύπνος κλαίγοντας.

Είμαι αυτό το παιδί σε κάθε παιδική χαρά, που πάντα το διαλέγουν τελευταίο.

Είμαι ο πιο αργός από τους άλλους στην τάξη μου.

Δεν χρειάζεται να γίνεις φίλος μου, αλλά είναι πάρα πολύ να ζητήσω:

Μη γελάς μαζί μου!

Μη με προσβάλεις!

Μην ευχαριστιέσαι με τον πόνο μου!

Στα μάτια του Θεού είμαστε όλοι το ίδιο.

Κάποια μέρα όλοι θα έχουμε τέλεια φτερά.

Μη γελάς μαζί μου!

Είμαι ο ζητιάνος στη γωνία, έχεις περάσει από μπροστά μου στο δρόμο.

Δεν θα ήμουν εκεί έξω να ζητιανεύω αν είχα για φάω.

Μη νομίζεις ότι δεν έχω προσέξει ότι ποτέ δεν συναντιόνται οι ματιές μας.

Γεννήθηκα λίγο διαφορετικός, ονειρεύομαι από αυτήν την καρέκλα.

Κάνω πως δεν με πονάει όταν οι άνθρωποι δακτυλοδείχνουν και κοιτάζουν.

Υπάρχει ένας απλός τρόπος για να μου δείξεις πόσο νοιάζεσαι:

Μην γελάς μαζί μου ...

Είμαι χοντρός! Είμαι λεπτός! Είμαι κοντή! Είμαι ψηλή!

Είμαι κουφός! Είμαι τυφλή!

Ε, έτσι δεν είμαστε όλοι;

Μην γελάς μαζί μου ...

Ερμηνεία: Steve Seskin, Allen Shamblin

Δίσκος: Don't Laugh at Me (2002)

(μετάφραση: Ε.Ρ.)

Όχι άλλη βία στα σχολεία!

2η δραστηριότητα:

βρες τα συναισθήματα!

κλικ στην εικόνα

ΒΡΕΣ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ !!!

1o ΣΧΕΔΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Στόχος: Aυτογνωσία

ΤΑΞΗ	ΣΠΙΤΙ	ΟΜΑΔΙΚΟ- ΤΟΙΧΟΚΟΛΛΗΣΗ στο προαύλιο
1) Στο Ρ/Ρ αναγνωρίζουν τα συναισθήματα (συλλογή από διαδίκτυο)2) φτιάχνουν φατσούλες με τα βασικά συναισθήματα3) δακτυλόκουκλες και παίζουν	Κόβουν εικόνες με πρόσωπα που δείχνουν συναισθήματα από περιοδικά	Φτιάχνουμε κολλάζ με τις κομμένες εικόνες των περιοδικών
2) Εστιάζουν στον εαυτό τους: α) πότε τα αισθάνονται, καιβ) πώς είναι το σώμα τους.(αναπαριστούν)γ) Καθρεπτίζονται και παρατηρούν τις εκφράσεις τουςδ) Αναφέρουν τεχνικές διαχείρισης των συναισθημάτων	α. Συμπληρώνουν ένα εβδομαδιαίο ημερολόγιο συναισθημάτων.β. Συμπληρώνουν το «Θερμόμετρο ενός συναισθήματος» – ένταση συναισθήματος
3) Γράφουν σε φωτοτυπία συναισθήματα που βιώνουν στο σχολικό περιβάλλον (φόβο, χαρά, ντροπή, ζήλια, στενοχώρια, θυμό)		Γράφουμε σε χαρτόνι τα συναισθήματα που βιώνουμε στο σχολείο δάσκαλοι και μαθητές Οπτικοποίηση των συναισθημάτων σε σύννεφα λέξεων στον Η/Υ με το πρόγραμμα Wordle
4) Φτιάχνουμε ένα θερμόμετρο συναισθημάτων για το σχολικό περιβάλλον	Βρίσκουν φράσεις με συναισθήματα π.χ. κιτρίνισε από το φόβο του	Τοιχοκολλούμε τις φράσεις των συναισθημάτων
5) Ενδεικτικό βιβλίο: «Η παλέτα των συναισθημάτων» της Έρα Μουλάκη εκδ. ΚΕΔΡΟΣ		Αναρτούμε στην τάξη τις τεχνικές διαχείρισης του θυμού

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΣΧΕΔΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Γενικές πιθανές ερωτήσεις:

- Οι άνθρωποι αισθάνονται όλοι το ίδια συναισθήματα;

- Εμείς αισθανόμαστε πάντα το ίδιο; (τα συναισθήματα είναι προσωρινά)

- Πώς καταλαβαίνουμε τα συναισθήματα των άλλων (όραση- μιμητικοί νευρώνες – ενσυναίσθηση – ετοιμότητα για δράση– λογική)

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

1.Συναίσθημα: Πώς αισθάνεσαι, τι νιώθεις;

2 Γεγονός: Γιατί, τι έγινε;

3 Ενσυναίσθηση: «είσαι λυπημένος γιατί…το ίδιο θα ένιωθα και εγώ αν ήμουν στη θέση σου»

4.Εναλλακτικές λύσεις: «τι διαφορετικό θα μπορούσες να γίνει ή να κάνεις για να μη νιώθεις έτσι;» (για να βρει μόνος του λύσεις)

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

ΦΟΒΟΣ- ΑΓΧΟΣ

Διευκρινήσεις:

* Φόβος: προειδοποιητικό σήμα για αντίδραση σε εξωτερική

απειλή που πιθανόν θα θέσει σε κίνδυνο την ψυχοσωματική

μας υπόσταση. Υποχωρεί με την απομάκρυνση του

ερεθίσματος

* Άγχος: προειδοποιητικό σήμα για επερχόμενο κίνδυνο,

ώστε να αποτρέψει μια πραγματική ή φανταστική απειλή που

μπορεί να είναι ασαφής, άγνωστη και αόριστη. Διαφορά

μεταξύ φυσιολογικού, δημιουργικού άγχους και παθολογικού,

παρατεταμένου (προκαλεί κοιλιακό άλγος, επιλεκτική

βωβότητα στους μαθητές…)

Πιθανές ερωτήσεις:

- Ποια πράγματα σας φοβίζουν; (υπάρχουν φόβοι κοινοί και διαφορετικοί στον καθένα)

- Πώς αντιδράτε στο φόβο; Πώς είναι το σώμα σας;

- Τι σας βοηθάει να κάνετε όταν είστε φοβισμένοι;

- Τι είναι οι φανταστικοί φόβοι και σε τι διαφέρουν από τους πραγματικούς;

- Γιατί έχετε άγχος;

- Πώς ηρεμείτε; τι κάνετε για να ηρεμήσετε;

3η δραστηριότητα:

συμβόλαιο συμπεριφοράς Β΄ τάξης

4η δραστηριότητα:

Ένα παραμύθι για τη διαφορετικότητα

κλικ στη εικόνα

5η δραστηριότητα:

παραμύθια για τη φιλία

κλικ στην εικόνα

Ο μικρός σκαντζόχοιρος φοβάται το καθετί... μα πιότερο απ' όλα φοβάται τα φίδια! Βιάζεται να μεγαλώσει και μαζί του να μεγαλώσουν και τ’ αγκάθια του. Και κάποτε τα καταφέρνει. Όλοι τρέμουν στο πέρασμά του! Αλλά και πάλι δεν είναι ευχαριστημένος, γιατί τώρα δεν έχει φίλους. Και θέλει τόσο πολύ να γνωρίσει τη χαρά της φιλίας... Έτσι, αποφασίζει να ζητήσει τις συμβουλές των μεγάλων. Άραγε, θα βρει τον τρόπο ν’ αποκτήσει αυτό που λαχταρά;

Ένα υπέροχο βιβλίο που στόχο έχει να εμπλουτίσει το λεξιλόγιο του παιδιού και να το βοηθήσει να καλλιεργήσει τη φαντασία του.

Παραμύθι: Ο μικρός κάστορας και η ηχώ

(από το ανθολόγιο Α' και Β΄Δημοτικού)

Ο μικρός κάστορας ζούσε ολομόναχος στην άκρη της μεγάλης λίμνης. Δεν είχε αδερφούς. Δεν είχε αδερφές. Και το χειρότερο απ' όλα δεν είχε ούτε φίλους. Μια μέρα , την ώρα που καθόταν στην άκρη της λίμνης άρχισε να κλαίει. Έκλαιγε πολύ δυνατά και μετά δυνατότερα. Ξαφνικά άκουσε κάτι παράξενο. Στην άλλη άκρη της λίμνης κάποιος άλλος έκλαιγε μαζί του. Ο μικρός κάστορας σταμάτησε να κλαίει για να ακούσει. Αμέσως σταμάτησε και ο άλλος. Ο μικρός κάστορας ήταν πάλι μόνος του.

"Μπουχ, χου, χουου" έκανε.
"Μπουχ, χου, χουου" , έκανε και η φωνή , στην απέναντι μεριά της λίμνης.

Ο μικρός κάστορας σταμάτησε να κλαίει.

«Γεια σου» , φώναξε.

«Γεια σου!» φώναξε και η φωνή , από την πλευρά της λίμνης.

Ο μικρός κάστορας σκέφτηκε για ένα λεπτό.

«Είμαι μόνος μου» , είπε. «Χρειάζομαι ένα φίλο».

«Είμαι μόνος μου» , είπε η φωνή από την απέναντι πλευρά της λίμνης. «Χρειάζομαι ένα φίλο».

Ο μικρός κάστορας δεν μπορούσε να το πιστέψει. Στην άλλη άκρη της λίμνης, ζούσε και κάποιος άλλος, που ήταν θλιμμένος και χρειαζόταν ένα φίλο. Πήγε γρήγορα στη βάρκα και ξεκίνησε για να τον βρει. Η λίμνη ήταν πολύ μεγάλη. Κωπηλατούσε και κωπηλατούσε συνέχεια.

Κάποτε είδε μια μικρή πάπια, που έκανε κύκλους κολυμπώντας.

«Ψάχνω κάποιον που χρειάζεται ένα φίλο» , είπε ο μικρός κάστορας. «Εσύ ήσουν που έκλαιγες;»

«Πραγματικά χρειάζομαι ένα φίλο» , είπε η πάπια. «Μα δεν έκλαιγα εγώ».

«Θα γίνω εγώ φίλος σου» , είπε ο μικρός κάστορας. «Έλα μαζί μου».

Έτσι η πάπια πήδηξε μέσα στη βάρκα.

Κωπηλατούσαν και κωπηλατούσαν συνέχεια. Κάποτε είδαν μια μικρή ενυδρίδα που γλιστρούσε ολομόναχη πάνω κάτω στην όχθη.

«ψάχνουμε κάποιον που χρειάζεται ένα φίλο» , είπε ο μικρός κάστορας. «Εσύ ήσουν που έκλαιγες;»

«Πραγματικά χρειάζομαι ένα φίλο» , είπε η ενυδρίδα.

«Μα δεν έκλαιγα εγώ».

«Θα γίνουμε εμείς φίλοι σου» είπαν ο μικρός κάστορας και η πάπια.

«Έλα μαζί μας».

Έτσι η ενυδρίδα πήδηξε μέσα στη βάρκα.

Κωπηλατούσαν και κωπηλατούσαν συνέχεια. Κάποτε είδαν μια μικρή χελώνα, που λιάζονταν ολομόναχη πάνω σε ένα βράχο.

«Ψάχνουμε κάποιον που χρειάζεται ένα φίλο» , είπε ο μικρός κάστορας. «Εσύ ήσουν που έκλαιγες;»

«Πραγματικά χρειάζομαι ένα φίλο» , είπε η χελώνα. «Μα δεν έκλαιγα εγώ».

«Θα γίνουμε εμείς φίλοι σου» είπαν ο μικρός κάστορας ,η πάπια και η ενυδρίδα. «Έλα μαζί μας».

Έτσι η χελώνα πήδηξε μέσα στη βάρκα και κωπηλατούσαν και κωπηλατούσαν , μέχρι που έφτασαν στην άκρη της λίμνης. Εκεί ζούσε ολομόναχος , ένας σοφός γερό-κάστορας σε ένα σπίτι από λάσπη. Ο μικρός κάστορας του είπε πως κωπηλάτησαν σε όλη τη λίμνη, για να βρουν ποιος έκλαιγε.

«Δεν ήταν η πάπια» , είπε «Δεν ήταν η ενυδρίδα, μα ούτε κι η χελώνα. Ποιος ήταν άραγε;»

«Ήταν η ηχώ» , είπε ο σοφός γερό-κάστορας.

«Και που μένει;» ρώτησε ο μικρός κάστορας.

«Στην άλλη άκρη της λίμνης» , είπε ο σοφός γερό-κάστορας. «Όπου κι αν βρίσκεσαι, η ηχώ, είναι πάντοτε στην απέναντι πλευρά της λίμνης».

«Μα γιατί κλαίει;» , ρώτησε ο μικρός κάστορας.

«Όταν είσαι εσύ θλιμμένος , είναι θλιμμένη κι η ηχώ» , είπε ο σοφός γερό-κάστορας. «Όταν είσαι ευτυχισμένος , είναι ευτυχισμένη κι η ηχώ».

«Μα πως μπορώ να την βρω και να γίνω φίλος της;» ρώτησε ο μικρός κάστορας. «Δεν έχει κανένα φίλο, όπως εγώ».

«Έχεις εμένα» , είπε η πάπια.

«Κι εμένα» , είπε η ενυδρίδα.

«Και μένα» , είπε η χελώνα.

Ο μικρός κάστορας τα’ χασε. «Ναι» , είπε , «έχω πολλούς φίλους τώρα!»

Και ήταν τόσο ευτυχισμένος , που είπε ξανά πολύ δυνατά : «Έχω πολλούς φίλους τώρα!»

Από την άλλη άκρη της λίμνης , μια φωνή του απάντησε : «Έχω πολλούς φίλους τώρα!»

«Βλέπεις;» είπε ο σοφός γερό-κάστορας.«Όταν είσαι ευτυχισμένος , είναι ευτυχισμένη και η ηχώ. Όταν έχεις φίλους, έχει φίλους κι αυτή».

«Ζήτω!» , φώναξε δυνατά, απαντώντας τους : «Ζήτω!»

*ενυδρίδα: μικρόσωμο ζώο που ζει στα ποτάμια και τις λίμνες, αλλιώς βίδρα

Άμυ Μακ Ντόναλντ

6η δραστηριότητα:

Πρώτος κύκλος - 1η ολομέλεια

Κάθε Παρασκευή, στο τέλος της κάθε εβδομάδας, μαζευόμαστε όλοι μαζί (ολομέλεια) σε κύκλο και συζητάμε θέματα, συμπεριφορές και πράξεις που μας ενόχλησαν ή μας χαροποίησαν. Έτσι θα γνωριζόμαστε καλύτερα μεταξύ μας και θα μάθουμε να συζητάμε ισότιμα!

Στην 1η ολομέλεια πρόλαβαν και μίλησαν μόνο τα αγόρια. Βλέπετε πέσαμε σε πολυλογάδες και τα ζητήματα που μας απασχόλησαν ήταν τα εξής:

α) τα άσχημα λόγια που λέμε κάποιες φορές μεταξύ μας πάνω στο θυμό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα κάποιες φορές να τσακωνόμαστε. Αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε να μη τα λέμε, αν και διαπιστώθηκε ότι κάτι τέτοιο φαίνεται πολύ δύσκολο στην παρούσα φάση. " Αφού με πρίζουνε κύριε, τι να κάνω;"

β) Κάποιοι στο διάλειμμα όταν παίζουμε ποδόσφαιρο κάνουν

"ψεύτικα" φάουλ (πέφτουν από μόνοι τους) και έτσι κάποιοι άλλοι εκνευρίζονται. Είπαμε ότι αυτό πρέπει να σταματήσει μιας και δεν υπάρχει διαιτητής και ότι θα παίζουμε τίμια.

γ) Μια άλλη αιτία συγκρούσεων είναι το σπρώξιμο μερικών αγοριών στην πόρτα της τάξης μας για να μπουν πρώτα μέσα στην τάξη. Συμφωνήσαμε ότι είναι χαζό να στριμωχνόμαστε δίπλα στην πόρτα και να λέμε πρώτος, δεύτερος, τρίτος... ΄"Άσε που έτσι μπορεί να χτυπήσουμε"

δ) Τέλος, ότι κάποιες φορές δεν μας αρέσουν τα αστεία που μας κάνουν στο διάλειμμα. Μερικές φορές δεν καταλαβαίνουμε ότι είναι αστεία και εκνευριζόμαστε.

Στη συνέχεια ο δάσκαλος, μάς μοίρασε τα αυτοκολλητάκια στις ατομικές μας καρτέλες. Παίρνουμε αυτοκολλητάκι όταν όλη την εβδομάδα τηρούμε το "συμβόλαιο" της τάξης μας! Εντάξει δεν είναι και τόσο εύκολο αλλά όπως μας είπε ο δάσκαλος προσπαθήσαμε πολύ!

7η δραστηριότητα:

"Οι δικές μας γέφυρες, τα δικά μας φράγματα"

Γέφυρες χτίζουμε, φράγματα γκρεμίζουμε

(διασκευή, όπως το μαθαίνουμε)

Από παιδί με είχανε στην άκρη

Για τα παιχνίδια τους έπεφτα μικρή

Μια λέξη όμως από τότε είχα μάθει

Διαφορετική!

Οι δάσκαλοι με είχαν για χαμένο

Και τα σχολεία μου άλλαζαν διαρκώς

Μια λέξη όμως από τότε έχω μάθει

Διαφορετικός!

Τα χρόνια φεύγουν σαν τα χελιδόνια

Κι οι φίλοι φεύγουνε και μεις απ’ την αρχή

Μια λέξη όμως από τότε έχουμε μάθει

Διαφορετικοί

Γέφυρες χτίζουμε, φράγματα γκρεμίζουμε (4 φορές)

Σπρωξιά, καζούρα, γέλιο και απόρριψη

Με λίγα λόγια άσχημες αναμνήσεις

Και μια λέξη διαρκώς να μου θυμίζει

Διαφορετικός!

Σε κάθε βήμα πόρτες κλειδωμένες

Ζωές κρυμμένες σε παιδικές αυλές

Και μια λέξη διαρκώς να μου θυμίζει

Διαφορετική!

Τα χρόνια φεύγουν σαν τα χελιδόνια

Κι οι φίλοι φεύγουνε και μεις απ’ την αρχή

Μια λέξη όμως διαρκώς να μου θυμίζει

Διαφορετικοί!

Γέφυρες χτίζουμε, φράγματα γκρεμίζουμε (4 φορές)

8η δραστηριότητα:

Δεύτερος κύκλος - 2η ολομέλεια

Κάθε Παρασκευή, στο τέλος της κάθε εβδομάδας, θα μαζευόμαστε όλοι μαζί (ολομέλεια) σε κύκλο και θα συζητάμε θέματα, συμπεριφορές και πράξεις που μας ενόχλησαν ή μας χαροποίησαν. Έτσι θα γνωριζόμαστε καλύτερα μεταξύ μας και θα μάθουμε να συζητάμε ισότιμα!

Στη 2η ολομέλεια μίλησαν τα κορίτσια. Κάποια συμπεριφορές που δημιουργούν διενέξεις και παρεξηγήσεις είναι οι παρακάτω:

α) όταν κάποια κορίτσια ζητάνε επίμονα πράγματα ή παιχνίδια από κάποια άλλα

β) όταν κάποιες θέλουν να κάνουν την αρχηγό στην παρέα

γ) κάποιες φορές ενοχλούνται από τα αγόρια που παίζουν μαζί τους γιατί ξεκινάνε ένα παιχνίδι (σαλαμάκι) χωρίς να τις προειδοποιήσουν.

9η δραστηριότητα:

Χαίρομαι στο σχολείο όταν....

10η δραστηριότητα:

Τρίτος κύκλος - 3η ολομέλεια

Στην 3η ολομέλεια κάναμε έναν απολογισμό. Τα κυριότερα συμπεράσματα είναι τα εξής:

α) ο δάσκαλος μάς είπε ότι είναι ευχαριστημένος από την προσπάθεια που κάνουμε και επίσης ότι έχουν περιοριστεί οι συγκρούσεις και τα μαλώματα μεταξύ μας.

β) κάποια αγόρια είπαν ότι το πρόβλημα με τα ψεύτικα φάουλ στα διαλείμματα συνεχίζονται ακόμα

γ) επίσης κάποια παιδιά (λιγότερα αυτή τη φορά) συνεχίζουν τα σπρωξίματα δίπλα στην πόρτα αφού έχει χτυπήσει το κουδούνι. Αποφασίσαμε όλοι μαζί ότι όποιος/α το ξανακάνει θα χάνει αμέσως το αυτοκολλητάκι της εβδομάδας!

11η δραστηριότητα:

6 Μαρτίου ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού

κλικ στην εικόνα

Καθημερινές καταστάσεις στο σχολείο.

Αποφάσεις που πρέπει να πάρεις κάθε στιγμή.

Εσύ διαλέγεις!

Για κάθε επιλογή, διάβασε μερικές σκέψεις για προβληματισμό.

Ίσως να μη συμφωνείς, αλλά δε βλάπτει να δεις πώς σκέφτονται κι άλλοι γι' αυτό.

(αναδημοσίευση από το ιστολόγιο: στο μικρόκοσμο της τάξης μας)

Διαδραστικό Εκπαιδευτικό Εργαλείο για την αντιμετώπιση του Σχολικού Εκφοβισμού

κλικ στην εικόνα

12η δραστηριότητα:

Τέταρτος κύκλος - 4η ολομέλεια

Στην 4η ολομέλεια κάναμε έναν απολογισμό.

Τα πιο πολλά προβλήματα έχουν λυθεί. Αυτά που συνεχίζονται είναι οι παρεξηγήσεις με το " σαλαμάκι" και ότι κάποιες θέλουν να κάνουν την "αρχηγό" στην παρέα. Επίσης κάποιοι ενοχλούνται από τα ουρλιαχτά και τις φωνές στις σκάλες όταν ανεβαίνουμε στην τάξη μετά το διάλειμμα.

13η δραστηριότητα

Οι εφτά χρωματιστοί ιππότες

(παραμύθι για τη διαφορετικότητα)

Η αποδοχή της Διαφορετικότητας, αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αξίες που περιβάλλουν την Αειφορία, καθώς μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων και των λαών. Μόνο εφ’ όσον αυτή διασφαλιστεί, μπορούν οι άνθρωποι να αρχίσουν να συνεργάζονται, ώστε τα προβλήματα του κόσμου να λυθούν. Αντίθετα, όσο η καχυποψία και ο ρατσισμός ορθώνουν ανάμεσά τους εμπόδια, η συνεργασία δεν μπορεί ποτέ να είναι συλλογική και γι’αυτό αποδοτική.

Μια φορά κι έναν καιρό, εδώ και πολλά χρόνια, υπήρχε το Βασίλειο των Χρωμάτων όπου ζούσαν εφτά ιππότες: ο Κόκκινος, ο Πορτοκαλής, ο Κίτρινος, ο Πράσινος, ο Μπλε, ο Λουλακής και ο Βιολετής. Όλοι ήταν γενναίοι και τολμηροί, κι ένιωθαν πολύ περήφανοι για το χρώμα τους.
Ο Κόκκινος Ιππότης έλεγε με μεγάλη ικανοποίηση:
-Το χρώμα μου είναι το ομορφότερο. Κοιτάξτε τη φωτιά, τα κεράσια και τις φράουλες, κι εκείνα τα κόκκινα τριαντάφυλλα που μοιάζουν με ζωντανές φλόγες. Η ζωή είναι κόκκινη, όπως τα χείλη που θέλεις να φιλήσεις!

Ο Πορτοκαλής ιππότης πάντα του απαντούσε:
- Ναι, αλλά το κόκκινο είναι επίσης το χρώμα του αίματος, του πολέμου. Ενώ το δικό μου είναι το χρώμα που έχουν τα πορτοκάλια και τα μανταρίνια, τα σύννεφα όταν δύει ο ήλιος και ο αέρας είναι ακόμα ζεστός. Είναι ένα γλυκό χρώμα, κι απ’ ό,τι φαίνεται, μοσχοβολάει κιόλας.
Τότε πεταγόταν και ο Κίτρινος Ιππότης:
- Πόσο λάθος κάνετε! Εγώ είμαι ο πιο όμορφος: ρίξτε μια ματιά στον ήλιο, στα λεμόνια, στο μέλι και στα χιλιάδες λουλούδια του αγρού. Ακόμα και τα φύλλα των δέντρων γίνονται κίτρινα το φθινόπωρο, λες και ζηλεύουν τα λουλούδια.

Αμέσως, ο Πράσινος Ιππότης ξεσπούσε σε γέλια:
- Ναι, σιγά! Τα φύλλα κιτρινίζουν το φθινόπωρο γιατί είναι ετοιμοθάνατα. Όταν τα φυτά και τα δέντρα είναι δυνατά και νέα, έχουν καταπράσινα φύλλα. Για κοιτάξτε τα βουνά, τα λιβάδια και τα δάση. Ο κόσμος είναι πράσινος όταν είναι ζωντανός.
Όμως, ο Μπλε Ιππότης έβαζε τις φωνές:
- Τι ανοησίες είναι αυτές που ακούω; Αν ο κόσμος έχει ένα χρώμα που ν’ αξίζει, αυτό είναι το μπλε. Κοιτάξτε την απέραντη θάλασσα, τις λίμνες και τα ποτάμια. Και ο ουρανός; Ένας τεράστιος μπλε θόλος, μια ατέλειωτη έκταση από μπλε χρώμα. Θαλασσί για το νερό και γαλάζιο για τον ουρανό.

Ο Λουλακής Ιππότης, που έμενε όλη αυτή την ώρα σιωπηλός, έλεγε με ξιπασιά:
- Όμως, τι χρώμα έχουν τα βουνά όταν τα βλέπουμε από μακριά το δειλινό, όταν ο ήλιος βασιλεύει; Λουλακί. Όπως το κρασί και τα ώριμα σταφύλια. Ή σαν τα δαμάσκηνα, τα μούρα και τα σύκα, που είναι πιο γλυκά κι απ’το μέλι. Το λουλακί είναι χρώμα σοβαρό, επιβλητικό, μεγαλοπρεπές.

Και τελευταίος έλεγε ο Βιολετής Ιππότης:
- Για να δούμε, ποιο είναι το πιο μυρωδάτο και πιο λεπτεπίλεπτο λουλούδι του δάσους; Φυσικά η βιολέτα. Και τι χρώμα έχουν πολλές πολύτιμες πέτρες που κρύβονται στην καρδιά της γης; Το βιολετί είναι ένα χρώμα γεμάτο συναίσθημα, πάθος. Είναι ο ουρανός την ώρα του δειλινού, ο βελούδινος ήχος που βγάζουν τα βιολιά. Και το όνομα της βιολέτας είναι από μόνο του σκέτο ποίημα.
Όλοι τους, λοιπόν, περνούσαν ώρες ολόκληρες μπροστά στον καθρέφτη, καμαρώνοντας τα χρωματιστά είδωλά τους. Γιατί ο καθένας πίστευε ότι είναι ο καλύτερος και μόνο στους άλλους έβλεπε μειονεκτήματα.

Μια μέρα, ο Ασπρόμαυρος Βασιλιάς που, μαζί με την Τριανταφυλλιά Βασίλισσα ήταν οι κύριοι των Εφτά Ιπποτών, τους φώναξε και τους είπε:
- Αγαπημένοι και γενναίοι Ιππότες των Χρωμάτων, έχω αρχίσει να κουράζομαι με τους καβγάδες και τη ματαιοδοξία σας. Εγώ, ο Ασπρόμαυρος Βασιλιάς, σας διατάζω και σας υποχρεώνω να είστε μονιασμένοι από ‘δώ και πέρα και να μην ξανατσακωθείτε για τις διαφορές σας. Είναι αλήθεια ότι είμαστε διαφορετικοί, αλλά δεν θα ήταν πολύ βαρετό αν ήμασταν όλοι ίδιοι;

Και συνέχισε:
- Προσέξτε καλά: σύντομα θα παντρευτεί η κόρη μου, η Τριανταφυλλιά – Λευκή Πριγκήπισσα, και θέλω να διακοσμήσω το παλάτι μου με το πιο ωραίο στολίδι που υπήρξε ποτέ. Το αφήνω στα χέρια σας, Ιππότες των Χρωμάτων.
Ο καθένας απ’ τους ιππότες άρχισε να σκέφτεται πώς θα ευχαριστούσε τον βασιλιά και σχεδίαζε να διακοσμήσει το παλάτι με μια μεγάλη αψίδα του δικού του χρώματος. Την παραμονή του γάμου, μαζεύτηκαν όλοι μαζί και καθώς ο καθένας ανέλυε την ιδέα του, άρχισε ο ίδιος βαρετός καβγάς.

Τότε ο Ασπρόμαυρος Βασιλιάς βγήκε απ’ το δωμάτιό του και είπε στους υπηρέτες του:
- Πιάστε αυτούς τους ξιπασμένους ιππότες και διώξτε τους μακριά! Δεν θέλω να τους ξαναδώ ποτέ πια στα μάτια μου!
Οι υπηρέτες υπάκουσαν στις διαταγές του βασιλιά και έπιασαν τους εφτά Ιππότες των Χρωμάτων, τους έδεσαν όλους μαζί και τους έστειλαν πέρα από τα σύννεφα.
Και τότε, έγινε το θαύμα! Συνέβη κάτι που κανείς δεν είχε φανταστεί. Εκεί, πέρα απ’ τα σύννεφα, δημιούργησαν την πιο όμορφη και εντυπωσιακή αψίδα που είχε δει ποτέ κανείς: το Ουράνιο Τόξο. Οι Ιππότες είχαν κρατήσει ο καθένας το χρώμα του, αλλά ήταν και τα εφτά χρώματα ενωμένα όλα μαζί. Σ’ όλη τη χώρα, οι άνθρωποι έστρεψαν γοητευμένοι τα μάτια τους προς τον ουρανό:
- Τι πολύχρωμη αψίδα! Πόσα διαφορετικά χρώματα, και τι ωραία που είναι όλα μαζί!
Είναι εκπληκτικό!

πηγή: Ποχόλ Πόνς Ε. & Γκονθάλεθ Ι.Λ., (2003), (μτφρ. Βερίνα Χωρεάνθη), Μάθετε στα παιδιά σας 20 αξίες της ζωής, Άγκυρα,

Ιστοχώρος Σχολικά Χαμόγελα

αναδημοσίευση από: http://pappanna.wordpress.com/

14η δραστηριότητα:

Τα πορτρέτα

15η δραστηριότητα :

Πέμπτος κύκλος - 5η ολομέλεια

Αποφασίσαμε να ονομάσουμε τον κύκλο μας: "ο κύκλος της φιλίας" και να φτιάξουμε κάτι όλοι μαζί που να μας ενώνει και όχι να μας χωρίζει. Αυτό θα ήταν ένα δέντρο που πάνω του θα είχε κάτι δικό μας...

16η δραστηριότητα :

Tο "αειθαλές" δέντρο της φιλίας και οι ζωγραφιές της φιλίας

Του Σωτήρη και του Παναγιώτη Σ.

Ο Σωτήρης και ο Παναγιώτης Σ. είχαν μια μικρή παρεξήγηση που τους έκανε να μαλώσουν. Αφού συζήτησαν το πρόβλημα και μαζί με τον δάσκαλο της τάξης και με τη Διευθύντρια βρήκαν ένα πολύ καλό τρόπο για να ζητήσουν συγγνώμη ο ένας από τον άλλο:

έφτιαξαν τις ζωγραφιές της φιλίας και τις αντάλλαξαν!

κλικ εδώ