Μια τυχαία ανακάλυψη από τέσσερις Γάλλους πιτσιρικάδες των περίφημων σπηλαίων του Λασκό , στα Πυρηναία, στις 12 Σεπτεμβρίου του 1940, μετακίνησε την ιστορία της Τέχνης μερικές χιλιάδες χρόνια προς τα πίσω.
Οι εγχάρακτες πάνω στην πέτρα παραστάσεις των προϊστορικών προγόνων μας έδειξαν ότι το ανθρώπινο είδος δεν ήταν προορισμένο να ζει κυνηγώντας μόνο την τροφή του, αλλά ένιωθε και την ανάγκη να εκφράσει τον κόσμο του με τα μαγικά εργαλεία της Τέχνης
Το σπήλαιο του Λασκό, που αποκαλείται η Καπέλα Σιξτίνα της προϊστορικής τέχνης, έκλεισε για το κοινό το 1961, όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτοι πράσινοι λεκέδες από φύκη.
Οι τουρίστες επισκέπτονται σήμερα ένα αντίγραφο του σπηλαίου που κατασκευάστηκε από τη γαλλική κυβέρνηση σε κοντινή περιοχή.
Τα σπήλαια του Λασκό στη νοτιοδυτική Γαλλία είναι γεμάτα με εκπληκτικά όμορφες βραχογραφίες
Περιλαμβάνει περίπου 2.000 παραστάσεις, που ομαδοποιούνται σε τρεις κύριες κατηγορίες: ζώα, ανθρώπινες μορφές και αφηρημένα σχέδια.
Πάνω από 900 βραχογραφίες αναπαριστούν ζώα (βίσονες, άλογα, αγελάδες και κατσίκια κ.α) και 605 δεν έχουν προσδιοριστεί ακριβώς.
Από τις βραχογραφίες των ζώων 364 αναπαριστούν ιπποειδή, 90 αναπαριστούν αρσενικά ελάφια.
Από τις πιο διάσημες είναι τέσσερις εικόνες αυτές που αναπαριστούν τεράστιους, μαύρους ταύρους ή βούβαλους, στην "αίθουσα των ταύρων".
Παρά το γεγονός πως τα σπήλαια δεν είναι πλέον ανοικτά για το κοινό, προκειμένου να προστατευθούν οι βραχογραφίες, δίπλα στο Λασκό,υπάρχει αντίγραφο του σπηλαίου και των έργων, που δημιουργήθηκαν με τις ίδιες τεχνικές και υλικά όπως και τα πρωτότυπα.
Η χρονολόγηση με τη μέθοδο του άνθρακα-14 έχει δείξει ότι οι σπηλαιογραφίες του Λασκό δημιουργήθηκαν πριν 15.000 - 17.000 χρόνια.
Το σπήλαιο ανακηρύχθηκε από την UNESCO μνημείο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς
Το εξάλεπτο αγγλόφωνο φιλμάκι που ακολουθεί είναι ένας καλός οδηγός για όσους δεν είχαν την τύχη να επισκεφθούν την περιοχή και να νιώσουν την υποβλητική γοητεία
του χώρου.
Αναδημοσίευση κειμένου από http://aksioperierga.blogspot.com
Ο πάπυρος είναι ένα υδρόβιο φυτό των βάλτων που παλαιότερα φύτρωνε στην κοιλάδα του Νείλου, σε διάφορες περιοχές της Συρίας, στη Μεσοποταμία και στην Παλαιστίνη, κοντά στη λίμνη Γεννησαρέτ. Υπό ευνοϊκές συνθήκες το φυτό φθάνει σε ύψος πέντε μέτρων.
Σήμερα, το βρίσκουμε στην κοιλάδα του Άνω Νείλου, στην Αβησσυνία και στα νερά της Ουγκάντας, ενώ το συναντούμε στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στη Σικελία, κοντά στις Συρακούσες. Στα άλλα τμήματα του Νείλου, σε σχέση με το παρελθόν, ο πάπυρος βρίσκεται σε ελάχιστα μέρη.
Από το φυτό αυτό έφτιαχναν το ομώνυμο και πιο κοινό υλικό γραφής σε ολόκληρη την κλασική Αρχαιότητα.
πηγή: βικιπαίδεια
Δες στο παρακάτω βίντεο πώς από το φυτό
πάπυρος οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έφτιαχναν
τον πάπυρο πάνω στον οποίο έγραφαν.
Στο παρακάτω βίντεο θα δεις μερικούς από τους πιο σημαντικούς παπύρους με καταπληκτικά έργα ζωγραφικής της αρχαίας Αιγύπτου
Στη χώρα μας ζωγράφιζαν ιστορίες πάνω σε αγγεία
Η αρχαία Ελληνική αγγειοπλαστική και οι διάφοροι τύποι των αρχαίων Ελληνικών αγγείων
Στις εκκλησίες οι εικόνες διηγούνται ιστορίες των Αγίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου